روزگاری سفره ی هر گیلانی، تکه حصیری گرد یا بیضی با نقش و نگاری زیبا و تذهیبی به ظاهر ساده بوده که در متن خود طرحی دلپسند از پیچش تار و پود «لی» داشت، که با دست هنرمند حصیر باف، نقش می گرفت.
امروزه، همه ی این سفره ها تبدیل به سفره های پلاستیکی و ماشینی شده است. سفره ی حصیری، هنوز در برخی از خانواده های اصیل شهری و بیش تر خانواده های روستایی کاربرد دارد. در فروشگاه های خروجی شهرهای توریستی به وفور یافت می شود و مسافران و گردشگران، از مشتری های آن هستند.
با چارق مرجع صنایع دستی و دست سازه های خلاقانه همراه شوید.
سفره های حصیری به تناسب تعداد افراد خانواده کوچک و بزرگ دارد . همزمان با ورود فرش های ماشینی(بویژه موکت) و کساد شدن بازار حصیر و از طرفی استقبال از گردش و سفر ورود گردشگران بهگیلان، حصیر بافان برای امرار معاش، ناگزیر به بافت و تولید بعضی وسایل فانتزی مثل گیوه ی حصیری، زیر داغی، حصیر های کوچک به عنوان جانمازی، کلاه حصیری، زنبیل و سفره در قطع های بسیار کوچک (به اصطلاح بچه گانه ) نیز به بازار عرضه شد که اغلب جنبه ی تزیینی پیدا کرده و به صورت آویز از آن ها استفاده می شود. زنبیل تولیدی است ارزان، زیبا که برای مسافران مناطق کویری ایران جالب و خاطره انگیز است و از این رو فروش نسبتا خوبی دارد.
این مطلب 4063 مرتبه خوانده شده
هنر ملیلکه کاری زنجان
مشهد پایتخت سنگ های قیمتی جهان
همه چیز درباره مینا کاری
درباره چاروق دوزی بیشتر بدانیم
چاقوی زنجان
