هنر دستی میناکاری اصفهان
تاریخ درج مطلب: ۱۳۹۴/۱۲/۰۱ نویسنده: Nadia mohsenpour

هنر دستی میناکاری اصفهان

اصفهان را بدون اغراق می توان شهر هنرهای دستی و سنتی ايران ناميد. هنرهای سنتی و صنايع دستی اصفهان از ديرباز شهرت جهانی داشته و محصولات آن به كشورهای جهان بويژه كشورهای اروپايی صادر می شده است.

مينا کاری هنر درخشان آتش‌ و خاک است‌، با رنگ های پخته و درخشان که‌ سابقه آن به‌ 1500‌سال پيش از ميلاد می رسد.‌ آقای علينقی وزيری در کتاب تاريخ‌ عمومی‌ هنرهای مصور قبل از تاريخ‌ تا اسلام می نويسد:‌از جمله هنرهای دستی ايرانيان در گذشته های دور تزئين و کنده کاری‌ روی فلزات است‌. ‌ظروف‌ فلزی بدست‌ آمده از فلزات گوناگون ساخته شده که‌ مهم ترين‌ آن ها عبارتست از: طلا،‌نقره، مس‌، برنز، برنج‌، آهن‌، فولاد، سرب، آلومينيوم و کرم.‌ اين‌ فلزات برای زينت آلات و ظروف‌ گوناگون بکار مي رفته زيرا که‌ امکان ساختن ابزار لازم‌ در ‌يک ورق‌ فلز چندان مشکل و ناممکن نبوده‌ از جمله موارد فلز کاری می توان از ترصيع يعنی به‌ ‌جا نشاندن قطعات کوچک‌ فلزهای مختلف روی‌ سطح‌ فلزی از نوع جنس ديگر و ايجاد تناسب ‌‌ميان قطعات با در نظ‌ر گرفتن رنگ‌ و اشکال هندسی آنها و ايجاد شکل يا نقش وسيله آن ها و‌ مينا کاری‌ نام برد. بررسی هايی‌ که‌ در مورد مينا سازی شده نشان می دهد ميناهایی‌ که‌ بنام ‌بيزانس‌ مشهور است‌ از مينا سازی‌ ايرانی اقتباس شده است‌.‌

 

قديمی ترين‌ نمونه‌های مينا کاری موجود مويد اين‌ ادعاست‌ که‌ مينا کاری‌ نيز مانند بسياری‌ از‌هنرهای ديگر برای اولين بار در ايران پيدا شده و از ايران به‌ ساير کشورها راه يافته است‌.‌

با چارق  مرجع صنایع دستی و دست سازه های خلاقانه همراه باشید.

 

در دوران مغول سبک جديدی در فلز سازی‌ و مينا کاری‌ ايران بوجود آمد. اشکال و تصاويری ‌که قيافه‌ و لباس اعضای دربار ايران را داشتند، جای اشکال و تصاوير عربی‌ دوره‌ قبل را‌گرفتند و بويژه ترصيع فلز در عصر تيموری‌ به‌ منتهی درجه‌ شرقی خود رسيد.

 

در زمان صفويه‌ زمينه ی هنر مينا کاری‌ و فلز کاری تغيير يافت‌ ظروف‌ نقره در اين‌ دوره‌‌نقوش ميناتور از قبيل مجالس‌ بزم در دربار و يا مجالس‌ شکار، يا اسب‌ سواری مزين‌ گشت و ‌هنر مينا سازی‌ از نقش های اسليمی و گل‌ تغذيه‌ کرد و رنگ‌ قرمز مورد مصرف بيشتری داشت‌ و شهر اصفهان يکی از مراکز عمده مينا کاری‌ بحساب می‌آمد که‌ هنوز هم‌ تنها مرکز‌اين‌ هنر محسوب می شود.

 اﺳﺘﻔﺎده از ﻟﻌﺎب و اﻋﻤﺎل آن ﺑﺮ روی ﻓﻠﺰ ﻛﻪ اﻣﺮوزه ﺑﻪ ﻧﺎم ﻣﻴﻨﺎ ﻣﻌﺮوف اﺳﺖ از ﻳﺎﻓﺘﻪ ﻫﺎی ﺑـﺸﺮ ﺣـﺪود ﺳـﻪ ﻫـﺰار ﺳـﺎل ﻗﺒـﻞ اﺳﺖ. ﻣﻴﻨﺎﻛﺎری ﺳﻄﺢ ﻓﻠﺰ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ آن را در ﻣﻘﺎﺑﻞ ﻋﻮاﻣﻞ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻓﺮﺳﺎﻳﺶ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺧﻮردگی، زﻧﮓ زدن و ﻏﻴﺮه ﻣﺤﺎﻓﻈﺖ می   ﻛﻨـﺪ، ﺑﻠﻜﻪ ﺳﺒﺐ ﺟﻼ، زﻳﺒﺎیی و ﺷﻔﺎﻓﻴﺖ ﺧﺎص در ﺳﻄﺢ میﮔﺮدﺪ.

این مطلب 2777 مرتبه خوانده شده

باما همراه شوید

           

مطالب مرتبط:

دسته بندی مطالب